Zgodnie z nowelizacją ustawy z 2020 roku „Prawo geodezyjne ikartograficzne oraz niektórych innych ustaw” do końca października 2022 roku wszystkie obowiązujące akty planowania przestrzennego mają przyjąć cyfrową, GIS-ową formę. Skąd wynika ta zmiana? Jakie korzyści zapewni?
Zgodnie z najnowszą wersją dokumentu „Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz niektórych innych ustaw”, jednostki samorządu terytorialnego są zobowiązane do dnia 31 października br. do stworzenia i obsługi zbiorów danych przestrzennych wszystkich aktów planowania przestrzennego (APP). Należą do nich m.in.:
Istotne jest, aby wspomniane akty miały formę rastra, czyli jednotonalnego obrazu, składającego się z drobnych kropek wraz z przypisanymi im georeferencją, metadanymi, wektorowym zasięgiem dokumentu i odwołaniem do treści dokumentu powiązanego. Dokładne szczegóły techniczne w tej kwestii zawarte są w rozporządzeniu „ws. zbiorów danych przestrzennych oraz metadanych w zakresie zagospodarowania przestrzennego”.
Nowe przepisy stanowią istotny krok we wdrażaniu dyrektywy INSPIRE, która dotyczy budowy europejskiej infrastruktury informacji przestrzennej. Umożliwią one sporządzenie jednolitych w skali kraju zbiorów danych dla tematu „zagospodarowanie przestrzenne” zgodnie z unijnymi wymogami.
Raster z georeferencją stanowi dość przestarzałą formę zapisu danych przestrzennych, jeśli chodzi o stopień rozwoju technologii GIS. W związku z tym, resort rozwoju podejmuje szereg działań, mających stanowić kolejny, duży krok w cyfryzacji aktów planowania przestrzennego. Rządowy projekt nowelizacji o „planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym” zakłada, że docelowo, akty te mają stanowić bardziej przydatną postać wektorową.
Na ten moment, wspomniana duża nowelizacja przeszła już konsultacje społeczne i uzgodnienia międzyresortowe, ale nie trafiła jeszcze do Sejmu. Zgodnie z jej pierwotnymi założeniami samorządy miałyby czas na dostosowanie swoich MPZP do nowych wymogów do początku 2024 r.
Kategoria:
Aktualności